به که باید دل بست به که شاید دل بست؟سینه ها جای محبت همه از کینه پر است
هیچ کس نیست که فریاد پر از مهر مرا گرم پاسخ گوید نیست  یک تن که در این راه غم آلوده عمر قدمی راه محبت پوید
خط پیشانی هر جمع خط تنهایست   همه گل چین  گل امروزند
درنگاه من وتو حسرت بس فرداییست نقش هر خنده که برروی لبی می شکفند نقشه شیطانیست در نگاهی که تور اوسوسه عشق دهد
حیله پنهانیست ، خنده ها می شکفند بر لبها تا که اشکی بر سر مژگان کسی .همه بر درد کسان مینگرند لیک دستی بزنند از پی درمان کسی
ار وفا نام مبر آنکه وفا خواست کجاست ریشه  ءعشق فسرد واژه ء دوست گریخت سختی از دست مگو دعشق کجا دوست کجا دست گرمی که زمهر بفشارد دستت  در همه شهر مجوی گل اگر دردل باغ بر تو لبخند زد بنگرش لیک مبوی لب گرمی که زعشق ننشیند به لبت به همه عمر مخواه گر شبی از  سرغم آه کنی درد اگر سینه شکافد نفسی بانگ مزن
درد خود را به دل چاه مگو
استخوان تو را اگر آب کند  آتش غم آب شو آه مگو
گفته ام با دل خویش آسمان با من و تو بیگانه است